Rozdział 35.

- Heeej. Jak ja za wami tęsknie. – uśmiechnęłam się. Alex zajrzała mi przez ramie i oglądała naszą video rozmowę.

- Co się z tobą cały dzień działo?! – krzyknął nagle Niall.

- Spokojnie. W szpitalu byłam.

- Coś ci się stało.? – do kamerki podbiegł przestraszony Zayn.

- Nie mi.

- Todowi. – przerwała mi Alex. Dostała z łokcia lekko w brzuch.

- A tamtemu co? – zaśmiał się Lou. Opowiedziałam im historię.

- No i wiecie czułam się trochę jak by to było przeze mnie… - jęknęłam. Zayn na początku był trochę zdenerwowany ale później się opanował.

- Ej czy ja dobrze widziałem że tt sobie założyłaś? – zaśmiał się Daddy. Przytaknęłam. Rozmawialiśmy jeszcze chwilę i poszłam spać. I tak minęły mi 2 tygodnie w Polsce. Chłopaki dzwonili niemal, że codziennie. Gdy tylko się rano budziłam czekał na mnie SMS do Zayna. Zawsze był o tej samej treści „Kocham cie ♥” a gdy wieczorem kładłam się spać dostawałam „Kolorowych snów skarbie, kocham cie” . Gdy miał tylko chwilę wolnego od razu do mnie dzwonił. Było to takie słodkie z jego strony…

- Będę za tobą tęsknić jak cholera. – przytuliła mnie mocno przyjaciółka.

- Ja za tobą też głupolu. Mam nadzieję, że to teraz ty mnie odwiedzisz. – rozpłakałam się jak dziecko. Ostatni raz ja uścisnęłam i wsiadłam do samolotu. Droga do Londynu była nawet spokojna. Na tt przeczytałam, że szykuje im się 2 dni wolnego w następnym tygodniu. Podjarana wysiadłam z samolotu i wpadłam w objęcia taty.

- Jak tam w Polsce? – wziął mój bagaż z taśmy. Obiją mnie ramieniem i ruszyliśmy w stronę naszego auta.

- Po staremu. – zaśmiałam się. Opowiedziałam w skrócie co się działo. – Wiesz… co powiesz, że w następnym tygodniu poleciała bym do LA? – spytałam robiąc maślane oczy.

- Że co? Sama? Nigdy. Wiesz że może ci się coś stać? – spojrzał na mnie gdy staliśmy na światłach.

- No ale tato… nie poleciała bym sama. –Z Alex – skłamałam. Nie liczyły się dla mnie konsekwencje za bardzo mi zależało by zobaczyć Zayna i resztę.

- A jej mama się zgodziła? –spytał podejrzliwie. Przytaknęłam bez zastanowienia. – Pomyślę. A tak właściwie to po co chcecie tam lecieć? Do Zayna? – wypytywał mnie. – Nie, nie polecisz. Coś ci zrobi i będą problemy a za daleko ode mnie będziesz. Tu to co innego ale tysiące kilometrów ode mnie sam na sam z chłopakiem. Nie wykluczone. – spanikowałam.

- Nie do Zayna. Zresztą oni mają masę koncertów teraz. – kłamałam jak z nut. Spojrzał na mnie podejrzliwie. – Alex ma zawody taneczne Chciałabym ją wspierała. – palnęłam. Może to kupić bo Alex w tańcu jest mistrzynią.

- Na pewno? – zatrzymał samochód przed domem.

- Oczywiście, ja bym cię okłamała. – zrobiłam słodkie oczy. Jestem córeczka tatusia i jak ładnie poproszę pozwoli mi na wszystko. Wywrócił oczami.

- Zgoda. – pisnęłam i pocałowałam go w policzek. Mocno go przytuliłam. Wysiedliśmy z auta. Tata pochwycił moją walizkę a ja ruszyłam w stronę parku.

- A ty dokąd? – stanął przed drzwiami.

- Muszę powiedzieć Alex że się zgodziłeś. – puściłam mu oczko. Usiadłam w cieniu sporego drzewa. Było mi źle że musiałam go okłamać.

- Doleciałaś/ - usłyszałam głos przyjaciółki.

- Tak. Jest sprawa.

-Taaak? – powiedziała nie pewnie – wiesz, ze się boje twoich pomysłów? – zaśmiałam się.

- Jedziesz ze mną w następnym tygodniu a właściwie za 4 dni do LA.

- Dokąd?! – zaśmiała się.

- Chłopaki maja przerwę 2 dniową wiec chce ich zobaczyć im się nie będzie opłacało przelecieć.

- No dobra a po co Ci ja jestem potrzebna? – westchnęła

- No właśnie ty jesteś najważniejsza. Jak by co to masz zawody taneczne i ja jadę cię wspierać, rozumiesz? – spytałam z nadzieją w głosie.

- Ty masz dziwne pomysły… - wycedziła.

- Konieczność moja droga. Tata jest zbyt opiekuńczy.

- A ja co mam powiedzieć swojej mamie? – wypaliła.

- Kuźwa, nad tym nie myślałam. – złapałam się za głowę.

- A nie mogę powiedzieć jej prawdy? – spytała.

- A nie powie moim rodzicom?

- Mam nadzieje, że nie.

- Człowieku ja muszę mieć 100% pewność- zaśmiałam się.

- Ja coś wymyślę i dam ci znać.

- Kochana jesteś – cmoknęłam do telefonu. – No to szykuj się bo przylecisz tu do mnie a później we dwie do LA.

- Okey.

- Czekam. –pożegnałam się i wróciłam do domu. Rozpakowałam swoją walizkę i wzięłam prysznic. Spędziłam wieczór z rodzicami oglądając jakiś film.

~ kilka dni później~

- Kochanie wstawaj bo  zaraz Alex przyleci. – obudziła mnie delikatnie mama. Podekscytowana wstałam wzięłam szybki prysznic i ubrałam się. Razem z tata odebrałam przyjaciółkę z lotniska.

- To kiedy masz te zawody? – spojrzał tata w lusterko by zobaczyć nas siedzące na tylnym siedzeniu.

- Emm… - spojrzała mną mnie. – Jutro musimy już lecieć po trzeba się tam zameldować i takie tam bzdety proszę pana. – zaśmiała się nerwowo.

- No to długo tu nie posiedzicie. – zaśmiał się. Nic nie podejrzewa. Plan udany. Gdy dojechaliśmy Alex rozmawiała z moimi rodzicami i ze mną ok.  godziny. Później wybrałyśmy się na spacer. Obgadałyśmy dokładnie każdy szczegół.

- Nie idziesz do Chrisa może przypadkiem? – spytałam gdy przechodziłyśmy koło jego domu.

- Niee, niestety jest w LA u swojego kolego. – powiedziała zrezygnowana.

- Debilu, a wiesz, że my leci my jutro tam? – stuknęłam ją lekko w czoło. Zaczęła piszczeć za szczęścia. Czyli szykuje się że ona będzie ze swoim chłopakiem a ja ze swoim. Dwadzieścia godzin później siedziałyśmy już w samolocie.

- Chris jest w tym samym hotelu co twój Zayn i reszta. – powiedziała nie odrywając wzroku od ekraniku telefonu.

- To nie będziemy daleko od siebie. – zaśmiałam się. – Przyjedzie po nas? – spytałam kładąc głowę ja jej ramieniu. Potwierdziła ruchem głowy. Z uśmiechem na ustach zasnęłam. Po kilkugodzinnym locie bezpiecznie wylądowaliśmy. Alex gdy tylko ujrzała Chrisa rzuciła się na niego i gorąco pocałowała. Podziwiam ich ze wytrzymują próbę czasu i rozłąkę. Gdy się oderwali chłopak przytulił mnie na powitanie. Pojechaliśmy do hotelu.

- Pójdę się dowiedzieć gdzie są ich pokoje. – poinformowałam przyjaciół i odwróciłam się w stronę recepcji.

- Nie powiedzą Ci. – odpowiedział mi Chris przytulając moja przyjaciółkę. Spojrzałam na niego niezrozumiale. – Na drugie piętro nie ma wstępu. Zamknęli je dla chłopaków. Idź od razu tam. – uśmiechnął się odwzajemniłam uśmiech i udałam się gdzie mi powiedziano.

- Wstęp wzbroniony. – zagrodził mi drogę jeden z wysokich mężczyzn w garniturze i ciemnych okularach.

- Ale pan nie rozumie. – zaśmiałam się. – Jestem dziewczyną jednego z nich.

- Którego? – osunął swoje okulary i zapytał z kpiną w głosie.

- Zayna Malika. – wycedziłam mu prosto w twarz.

- To nie możliwe bo jego dziewczyna już u niego jest. 

__________________________________________

Mam nadzieje, że nie zanudziłam was na śmierć. Jak coś to przeprasza ;) 

Nie wiem co wam tu napisać. Oczywiście dziękuję was z całego serca że tu jesteście, udzielacie się ;* KOCHAM WAS ;D 

STO LAT JOSH!!!

KOCHANY PERKUSISTA ONE DIRECTION MA DZIŚ  URODZINY!! ŻYCZĘ MU ZDROWIA, SZCZĘŚCIA, UDANEJ WSPÓŁPRACY Z 1D, PIĘKNEJ ŻONY (czytaj mnie) SZCZERYCH PRZYJAŹNI I CZEGO TYLKO ZAPRAGNIE ; )