Rozdział 32.

- Stary.. Z nikim nie będzie jej lepiej niż z Tobą. – szturchnął go po przyjacielsku.

- Taak. – przeciągnął – Sam widziałeś jej czerwona i opuchniętą twarz od płaczu. Przez kogo? – wskazał kciukami na siebie. – Już wiesz. – posmutniał. Serce mi pękało na widok mojego chłopaka który stał taki smutny i obwiniał się o wszystko.

- Ej no nie mów tak. – Irlandczyk go przytulił.

- Niall.. co ja mam zrobić? – i tylko tyle usłyszałam bo ze zmęczenia zamknęłam powieki i odpłynęłam. Po dosłownie kilku minutach przebudziłam się gdy chciałam objąć Zayna a jego nie było obok mnie. Przestraszona wstałam z łóżka. Przeszłam cały nasz wynajęty pokój. Nigdzie go nie było. Zajrzałam na balkon również pusto. Myśląc że chłopak udał się do chłopaków po coś sama udałam się pod prysznic gdyż wcześniej go nie wzięłam. Przeprałam się w koszulkę i wyszłam z łazienki. Zayna dalej nie było. Łapała mnie panika. Złapałam telefon i szybko wybrałam numer Mulata. Nawet nie pojawił się sygnał tylko informacja że jest nieosiągalny. Usiadłam przestraszona łóżku gdy otworzyły się drzwi i ukazał mi się mój chłopak. Bez zastanowienia rzuciłam mu się na szyję. Chłopak mocno mnie objął.

- Co się stało kochanie? – szepnął mi słodko do ucha. Odsunęłam się od niego na pewną odległość i dostał ode mnie lekko w policzek. Złapał się za niego.

- To za to, że powiedziałeś że z kimś może być mi lepiej niż z tobą. – do oczu mimowolnie napłynęły mi łzy. Nie powiedział ani słowa. Za to ja zarzuciłam mu ręce na szyję i obdarowałam do soczystym całusem. Nasze wargi złączyły się w  pocałunku pełnym emocji. Chłopak zamiast mnie odepchnąć czy coś w tym rodzaju przyciągnął mnie blisko do siebie. Po chwili jak się oderwaliśmy od siebie Zayn spojrzał mi w oczy i zamorzył niesforny kosmyk za ucho.

- A to dlaczego zrobiłaś? – spojrzał mi głęboko w oczy.

- Bo cie kocham – szepnęłam i ujęłam jego twarz w dłonie po raz kolejny całując jego usta.

- Ja ciebie też. – pocałował mnie w czoło. Razem położyliśmy się w łóżku i zasnęliśmy wtuleni  w siebie.

Te dwa tygodnie minę za szybko. Ale dzięki nim poznałam dwa cudowne dziewczyny. Zayn kilka razy jeszcze robił mi sceny zazdrości o Lukasa ale chyba w końcu  zaakceptował, że on jest moim kolegą. Ale zawsze pocieszenie mogłam znaleźć przy Niallu. Sprawiał, że się uspokajałam i uśmiechałam się. Jest najlepszym przyjacielem. Wyładowaliśmy na lotnisku w Londynie otoczeni przez kilku ochroniarzy. Zanieśli nasze bagaże do limuzyny chroniąc nas również od natarczywych fanek.  Bardzo dobrze dogadywałam się z Paulem. Rozdzieliliśmy się. Chłopaki udali się do siebie a ja do rodziców. Nie zamierzałam długo tam siedzieć. Przespałam się chwilę, opowiedziałam im jak. Przebrałam się w coś luźnego i wygodnego i ruszyłam do chłopaków. Naciągnęłam czapkę bardziej na twarz by nikt mnie nie rozpoznał. Nie jestem popularna bo niby czego, ale tak na wszelki wypadek wolę unikać kontu z jakim kol wiek kontaktów z aparatami czy fankami chłopaków. Po 15minutach dotarłam do ich domu. Zadzwoniłam i otworzył mi Niall, pocałowałam go w policzek i ruszyłam dalej. Krzyknęłam do każdego cześć i razem z Horanem udałam się do kuchni coś zjeść. W tym byliśmy do siebie strasznie podobni. Cały czas możemy jeść. Siedział tam Zayn.

- Hej kochanie. – pocałowałam go w policzek.

- Heeej. – zamruczał i przyciągnął mnie do siebie. Usiadłam na jego kolanach. – Jak ja się za tobą stęskniłem. – pocałował mnie w szyję.

- Wiesz o tym że nie widzieliśmy się nie więcej niż 3 godziny? – zaśmiałam się. Niall w tym samym momencie postawił przede mną dużą przepysznie wyglądającą kanapkę.

- Zaaayn!! – Wydarł się Harry zbiegając ze schodów. 

- Co?  - jękną odrywając  usta od mojej szyi.

- Co ty żeś zrobił z łazienką?! – po tych słowach mój chłopak posłusznie wstał i udał się za loczkiem. Spojrzałam pytająco na blondyna ten tylko wzruszył ramionami. Wybuchliśmy śmiechem. Chwyciłam kanapkę i zaczęłam się nią degustować. Chłopak ruszył przodem a ja zaraz za nim.

- Sam! – krzyknął Liam z salonu.

- Mhhmy? – mruknęłam.

- To jest Sam, dziewczyna Zayna. – wskazał na mnie ręką nie odrywając oczu od laptopa. Przetarłam dłonią po buzi która była cała zabrudzona.

- Co ty robisz? – odpowiedziałam z pełną buzią.

- Twitcama.

- Czyli to jest w sieci? – zapytałam głupio.

- No tak. Aktualnie ogląda nas ponad 55 tysięcy osób i to cały czas rośnie. – stałam w drzwiach jak głupia a Niall podbiegł do niego i zaczął wydzierać się do kamerki. – No choć tu do nas. – w końcu odwrócił się do mnie Daddy i szeroko uśmiechnął. Postanowiłam usiąść na fotelu tam gdzie nie widać było by mnie widać na tym twitcamie.

- Elizabett pyta się czy masz twistera. – oznajmił Niall.

- Ale ze ja? – przytaknął. – Nie. Miałam ale usunęłam.

- To ja ci założę. – zaoferował się Liam.

- Nie dzięki. Teraz penie sypią się na mnie takie hejty że fiiuufiufiuu . – zaśmiałam się. Dokończyłam swoja kanapkę.

- Założę. – dalej trzymał się swojej wersji.

- Nie.

-Tak.

-Nie.

-Tak.

- Nie.

- Zayn twoje dziewczyna się ze mną kłóci! – krzyknął na cały dom.

- No i dobrze robi. – dało się usłyszeć jego odpowiedź. Pokazałam język Liamowi. Zeszli do nas Lou z Harrym i Zaynem. Wszyscy otoczyli Liama z laptopem i cieszyli się do kamerki. Siedziałam z boku i śmiałam się z ich odpałów. Po pół godzinie skończyli. Kazali mi do nich pomachać więc gdy Liam skierował na mnie kamerkę uśmiechnęłam się szeroko i energicznie pomachałam.

- Serio 95 tysięcy ludzi nie miało co robić tylko oglądać wasze mordki? – zaśmiałam się i przytuliłam do Zayna.

- A co zazdrosna jesteś? – przygryzł wargę.

- Baardzo . – pocałowałam go. 

- Zostajesz u nas, nie? – spytał Niall odpalając telewizor. Zaprzeczyłam.

- Dlaczego? – zaskomlał Zayn.

- Może dlatego że nie byłam w domu od 2 tygodni? – zaśmiałam i pocałowałam go w policzek.

- No to choć cię odprowadzę. – poruszał zabawnie brwiami. Złapałam swoje okulary i razem z Zaynem kierowałam się do wyjścia.

- Tylko z samego rana masz do nas przyjść. – zaśmiał się Harry. Przytaknęłam i wyszłam razem z Malikiem. Szliśmy przytuleni. Chłopak założył kaptur i również okulary przeciwsłoneczne. Tak geniusze z nas w środku nocy nosimy okulary. No ale siły wyższe. Po jakiś 15 byliśmy na miejscu.

- No to część. – powiedziałam po naszym pocałunku.

- No pa. – odpowiedział. Zaczął cofać się powoli do tyłu. Wciąż trzymałam jego dłonie nie chcąc ich puścić. Przeciągnęłam go bliżej siebie. Przycisnął mnie do ściany i zaczął namiętnie całować. Wplotłam palce w jego włosy. Ktoś otworzył drzwi.

- Może kończcie już to? – zapytał mój tata. Przestraszona odsunęłam się od chłopaka.

- Tato? Co ty tu robisz? – spytałam zawstydzona.

- Pilnuję ukochanej córki. – odpowiedział przyciągając mnie oddzielając mnie tym samym od Zayna.

- Weź tato… - jęknęłam. 

- Żegnam cię chłopcze. – uśmiechnął się do niego i wyciągnął rękę.

- Dobranoc. – Malik uścisnął ją i uśmiechnął się do mnie.

- Pa. – pocałowałam go szybko w policzek. Chłopak ruszył do domu a ja wraz z tatą weszłam do środka. 

____________________________________

NUDNYYY  bardzo za to przepraszam. Chciałam coś napisać żebyście się nie obrazili =]  no i niestety wyszło takie byle co. Bardzo za to przepraszam...  Takie nudne, głupie i beznadziejne... Sorry

Dziękuje za wszystkie odwiedziny tego bloga i komentarze ;** Po ostatnim było 14 !!! KOCHAM WAS. Cieszę się z każdego komentarza jak głupia lol ;*

 

Chcielibyście te jednoparty czy jak kto woli krótkie jedno częściowe opowiadanie ;D żebym pisała je na tym blogu czy założyła specjalnie inny - oddzielny.. A tak w ogóle to będziecie to czytać? 

 Co sądzicie o tym zdjęciu. Dużo Directioners ma pretensje do Lou że faka pokazał...Ja się mu nie dziwie. Chłopak jak i reszta ma dość ciągłego śledzenia przez paparatzi (wiem, że źle ale nie chce mi się sprawdzać jak się o pisze) on tego nie pokazał do nas - directioners. OGARNIJCIE SIĘ  ; ))Znaczy takie jest moje zdanie, a wy co o tym sądzicie?  

Kocham was xx