Rozdział 20.

- Aaa…! Nareszcie! – krzykną Niall.

-  A tobie co? – spytałam zaniepokojona wyglądając z kuchni.

- Zaraz będzie premiera teledysku. – pisnął.

- Czyjego? – dopytałam się.

- Twojego! – wrzasną na cały dom.

- Spokojnie. To tylko piosenka. – wtrącił się Harry. – Z zresztą zaraz kolacja. – uśmiechną się szeroko.

- A ty coś taki wesoły? – odsunęłam się z drzwi by nie zostać potrąconą przez pędzącego Nialla. Zaraz za nim wparował Liam z Louisem brak było jedynie brak Zayna który już od jakiś 30 minut siedział w łazience.

- No nie słyszałaś? Zaraz będzie teeeledysk!

- wiesz co? Foch. – złożył ręce na piersiach Lou.

- Ale co się stało? – spojrzałam na niego.

- No bo komu jak komu ale nam mogła byś go jakoś wcześniej pokazać. A nie dopiero teraz.

- Właśnie. – w drzwiach staną Malik  z perfekcyjnie ułożonymi włosami.

- Ojj.. Coś się nie postarałeś. – skłamałam i pokręciłam głowa, próbując przy tym nie wybuchnąć śmiechem. Na wszelki wypadek schowałam się za Liama.

- Dalton ty już lepiej nie pogarszaj swojej sytuacji – wycedził przez zaciśnięte zęby wybuchając później śmiechem.

- Kochanieńki ty i tak mi nic nie zrobisz. – przeszłam obok niego przejeżdżając palcem po jego policzkach.

- A to niby czemu? – przygryzł dolną wargę.

- Takiej grzecznej, niewinnej i bezbronnej dziewczynce byś dokuczał? – uśmiechnęłam się słodko i palcem zaczęłam kręcić kosmyk włosów.

- Jeszcze się policzymy mała. – zmierzwił mi włosy i pokazał mi język.

- To kiedy ten twój teledysk? – usiadł naprzeciwko mnie. Wzruszyłam ramionami.

- Jego się pytaj. – pokazałam głową na Irlandczyka który pochłaniał już kolejnego naleśnika. Odwrócił się w stronę zegarka.

- No za jakieś 15 minut. – no i wciągu tych minut zdążyliśmy zjeść śniadanie i zasiąść przed telewizorem.

- Na czym to? – spytałam..- Na MTV. – odpowiedział mi Luis. Włączyłam wskazany kanał. No i się zaczęło. Prezenterka powiedziała moje imię. A dokładniej powiedziała tak: „A teraz prze państwem dobrze zapowiadająca się młoda gwiazda – Sam Dalton. W swoim debiutanckim kawałku. Który zaraz będzie miał premierę właśnie u nas. Za chwilę. Ale najpierw może trochę przybliżymy wam postać Sam. Ci którzy jej nie znają zaraz poznają. A warto. – uśmiechnęła się szeroko – Fani One Direction powinni ją kojarzyć gdyż młoda Polka często pojawiała się w ich otoczeniu. Złośliwi mówią że wykorzystuje ich ona do promocji samej siebie. Ale raczej nie. Znała ich jeszcze przed jakim kol wiek swoim występem muzycznym..”.

- Yyyy… No raczej. – skomentowałam..

- ciii. – zakrył mi usta Harry. Prezenterka wciąż kontynuowała. „..Ja kupiłam ją w całość. Teraz wasza kolej. Kocham ten jej teledysk*” No i się zaczęło. Tak jak się zaczęło tak też się skończyło.

 - Chaaaałaaaa. – wyuczałam ze śmiechem. Oberwała za to z poduszki od.. chyba Liama.

- Fajny jest. Nawet bardzo. Kocham to. – parsknęłam śmiechem. Na słowa Irlandczyka.

- Boże dziewczyno ty powinnaś już wieki temu zrobić karierę. Z takim głosem, bez przeszkód dała byś radę. – stwierdził Liam.

- Ty będziesz musiała nagrać z nami jakiś kawałek, nie? – zapytał chłopaków Louis. Ci mu przytaknęli.

- Pewnie – zaśmiałam się – żeby mnie wasze fanki – zrobiłam cudzysłów nad ostatnim słowem – już całkiem znienawidziły? Nie dzięki. Moja kariera – znów zrobiłam cudzysłów w powietrzu – rozpoczęła się i skończyła na tym kawałku.

- Jeszcze o tym pogadamy. – położył mi rękę na ramieniu Zayn, odwróciłam się dom niego i słodko uśmiechnęłam.

- To co teraz robimy? – obiją mnie ramieniem Lou.

- Nie wiem jak wy – wstałam. – ale ja spadam do domu.

- Co? Ale już/ - odezwał się smutny Harry.

- Jak to już? – spojrzałam na zegarek. – Chłopie dochodzi 23.

- Ale tyle się nie widzieliśmy… - zrobił słodkie oczka Niall. Wywróciłam oczami.

 - No to może zostaniesz na noc? – zaproponował Liam ruszając śmiesznie brwiami.

- Nie. Dzisiaj nie. Dopiero co przyjechaliście jutro się zobaczymy. Nie chce wam przeszkadzać. Jesteście zmęczeni. – wyliczałam.

- No to choć odwieziemy cię.. – przerwał mi Malik.

- Przecież mogę iść sama. – odpowiedziałam.

- Ta i co jeszcze? – złapał mnie za  rękę i lekko pociągną w stronę drzwi wyjściowych. – Jest późno w nocy a ty chcesz iść sama?

- Ej a może cię odprowadzę. – lekko szturchną Liama w bok. Ten spojrzał na niego zły. Po chwili kontaktu wzrokowego z Zaynem zaczął ziewać.  

- Fantastyczny pomysł . –odpowiedział za mnie Harry.

- Ohh… Dzięki, to właśnie miałam powiedzieć. Puściłam mu oczko a do Mulata słodko się uśmiechnęłam.

- No to super. Oglądamy jakiś film czy coś? – Niall zasiadł powrotem przed telewizorem z paczką chipsów i miską pełną popcornu.

 -Sam chcesz już iść czy zostajemy jeszcze na chwilę? – usiadła  koło głodomora, a Zayn koło mnie.

 -Chyba będę znaczy będziemy się zbierać. – klepnęłam go lekko w kolano.

- Jeeeeeeju – jękną blondyn. – Tylko jutro masz nas odwiedzić. Dobra? – zaśmiał się

- Z wielka przyjemnością. – mrugnęłam do niego.

- No choć tu do mnie – wyciągnął ręce Lou w moja stronę. Zrobiłam dziwna minę. – No choć się pożegnać ze mną – wywrócił oczami.

- Aaaa… - zaśmiałam się i wpadłam w jego ramiona. Pożegnałam się z każdym z chłopaków. Zayn pomógł założyć mi moją kurtkę, chwycił swoją i wyszliśmy.

- Spójrz jakie piękne niebo. – zachwyciłam się jak jakieś małe dziecko. Rozłożyłam ręce i kręciłam się w kółko.

- W sam raz na spacer. – obiją mnie ramieniem. Położyłam głowę  na jego ramieniu. Było mi z nim tak dobrze. Czasami nie mam ochoty rozstawać się z nim. Był dla mnie kimś ważnym, kimś więcej niż tylko przyjacielem.

- W sam raz na spacer w środku nocy. – zaśmiał się.

- tak bardzo cieszę się ze się poznaliśmy, że zostaliśmy przyjaciółmi. – jak ja bym chciała być kimś więcej dla ciebie, pomyślałam.

- Ja też się bardzo cieszę. – objęłam go w pasie pocałował mnie w czubek głowy. Zawiał wiatr, taki zimny przeszywający wiatr.

- Zimno cię? – zaprzeczyłam. – Pewnie, po co ja się w ogóle pytam? – zaśmiał się. Odsuną się ode mnie i zaczął rozpinać zamek swojej kurtki. Złapałam go za rękę.

- To miłe z twojej strony, ale nie dziękuję. Nie chce by tobie było zimno. – wywrócił oczami. Bardzo go moje słowa obeszły gdyż zaraz zdjął kurtkę i założył ją mi.

- Mała mam jeszcze bluzę. – wskazał na grubą bluzę którą miał na sobie.

- Nie wiedziałam. – puściłam mu oczko. – Ale i taaak bardzo dziękuję. – pocałowałam go  policzek. Niestety droga minęła stanowczo za szybko, ale za to bardzo przyjemnie.

- No to może wejdziesz na chwilę? – spytałam gdy staliśmy już pod moim domem.

- Chciał bym, nawet bardzo ale jestem zmęczony. Następnym razem z przyjemnością skorzystam z zaproszenia. – mruga do mnie.

 -Jak chcesz. –uśmiechnęłam się. kiedy już dochodziłam do drzwi usłyszałam że Zayn z kimś rozmawia. Ale zbyt cicho bym mogła coś zrozumieć.

 - Dobra. DOBRA! Sam dam radę! Nara – ostatnie słowa wręcz wykrzyczał wiec spokojnie usłyszałam. Sam! Zaczekaj chwile. – odwróciłam się i zobaczyłam jak biegnie ku mnie.

- Tak?

- Wiesz… - zaczął się jąkać, drapać po głowie.

 A no tak. Czekaj. Twoja kurtka. – wywrócił zabawnie oczami. Zaśmiałam się i podałam mu jego własność. Chwyciłam jedną ręką klamkę.

- Coś jeszcze? – odwróciłam się do niego.

- Yyyy.. – znów zaczął. – Właściwie to tak. – złapał mnie nieśmiało za rękę. Moje serce zaczęło mocniej bić. 

______________________________________

Ten coś krótki chyba. Znaczy cały prawie polega na dialogach ;D  Mam nadzieje że wam się spodoba. Nudny nie? Przepraszam za taką chałe jutro dodam kolejny mam nadzieje, że tamten się wam spodoba bardziej LLN xoxo

wiecie że was kocham? I to baaaaardzo ;D nawet nie wiedzie jaki mam podjar że na MOIM blogu jest 7115!!!!!!!!!!!! JESTEŚCIE KOCHANI :**** Wszyscy bez wyjatku. Nie będe wymieniać po polei bo boje sie ze o kimś zapomnę a wszystkie jesteście dla mnie baardzo ważne *______*

PS. mam takie pytanko do Juls. Dodałaś może nowy rozdział? Bo tu z prawej wyświetla mi się, że tak a jak klikam to że nie ma. No i nie wiem co jest nie tak ;)

"Bycie singlem nieznaczy że jesteś słaby, to znaczy że jesteś wystarczająco silny by czekać na tona co zasłużyłeś" - Niall ♥